Ze worden gebruikt in URL’s om gebruikers te helpen gemakkelijk de websites te vinden die ze zoeken



Een domeinnaam is een unieke aanduiding voor een website. Het is wat je in de adresbalk van een webbrowser typt om toegang te krijgen tot een specifieke website. De domeinnaam van Google is bijvoorbeeld “google.com” Domeinnamen bestaan uit twee delen: het deel dat voor de punt komt (bekend als het “top-level domein,” of TLD), en het deel dat na de punt komt (bekend als het “second-level domein,” of 2LD). Het TLD onderscheidt de ene website van de andere – zo wordt “.com” gebruikt voor commerciële websites, “.org” voor organisaties zonder winstoogmerk, en “.gov” voor overheidswebsites. De 2LD identificeert de specifieke website binnen zijn categorie – dus “google” is de 2LD in “google.com” Domeinnamen zijn belangrijk omdat ze gebruikers helpen gemakkelijk de websites te vinden die ze zoeken. Als je een domeinnaam in een webbrowser intypt, maakt de browser automatisch verbinding met de juiste website. Dit maakt het veel gemakkelijker om specifieke websites te vinden dan wanneer je lange reeksen nummers (bekend als IP-adressen) zou moeten onthouden.

Een domeinnaam bestaat uit twee delen: een top-level domein (TLD) en een second-level domein (SLD)



Een domeinnaam is een identificatiestring die een gebied van administratieve autonomie, autoriteit of controle op het internet definieert. Domeinnamen worden gebruikt in verschillende netwerkcontexten en voor toepassingsspecifieke naamgeving en adressering. In het algemeen identificeert een domeinnaam een netwerkdomein, of vertegenwoordigt hij een Internet Protocol (IP) bron, zoals een personal computer die wordt gebruikt om toegang te krijgen tot het internet, een servercomputer die een website host, of de website zelf of een andere dienst die via het internet wordt gecommuniceerd. In 2017 waren er 330,6 miljoen domeinnamen geregistreerd.[1] Domeinnamen zijn georganiseerd in ondergeschikte niveaus (subdomeinen) van het DNS-roldomein, dat naamloos is. Het eerste niveau van domeinnamen zijn de top-level domeinen (TLD’s), waaronder de generieke top-level domeinen (gTLD’s), zoals de prominente domeinen com, info, net, edu, en org, en de landcode top-level domeinen (ccTLD’s). onder deze top-level domeinen in de DNS hiërarchie bevinden zich de domeinnamen op het tweede en derde niveau, die doorgaans openstaan voor reservering door eindgebruikers die lokale netwerken met het internet willen verbinden, andere publiek toegankelijke internetbronnen willen creëren of websites willen beheren.

Zoals gezegd bestaat een domeinnaam uit twee delen: Het eerste deel is het top-level domein, terwijl het tweede deel bekend staat als het second-level domein. Samen vormen deze twee delen wat we kennen als een compleet website adres of URL. Bijvoorbeeld, in het adres “www.example.com” is .com het TLD, terwijl www het zogenaamde SLD of second-level domain is. Eén ding om op te letten is dat er technisch gezien meer dan twee delen in een websiteadres kunnen zitten, maar dat zijn dan meestal subdomeinen die na het SLD komen. Bijvoorbeeld, in “blog.example.com” is blog een subdomein van example.com. Meestal zullen mensen blog.example.com echter gewoon aanduiden als “example.com/blog”. Tenslotte is het vermeldenswaard dat niet alle websites zowel een TLD als een SLD hebben – soms zie je alleen iets als “localhost”, dat eerder verwijst naar je eigen computer dan naar een echte website op het internet.

Het TLD is het deel van de domeinnaam dat komt na de punt (.), en het identificeert het type website



Een domeinnaam is een identificatiestring die een gebied van administratieve autonomie, autoriteit of controle binnen het internet definieert. Domeinnamen worden gebruikt in verschillende netwerkcontexten en voor toepassingsspecifieke naamgeving en adressering. In het algemeen identificeert een domeinnaam een netwerkdomein, of hij kan worden gekoppeld aan een IP-adres. Een domeinnaam kan hele verzamelingen bronnen of individuele instanties vertegenwoordigen. Individuele internet host computers gebruiken domeinnamen als host identifiers, ook wel hostnamen genoemd. De term “domein” kan gebruikt worden voor elke verzameling objecten met een naam. In algemeen gebruik en vooral in de context van het Internet is de term echter specifiek gaan verwijzen naar het netwerk van computers die met elkaar communiceren met behulp van de TCP/IP protocollen. Dit netwerk bestaat uit wat nu domeinen worden genoemd, die door de Internet Engineering Task Force (IETF) zijn gedefinieerd in RFC 1034 en RFC 1035. Zoals oorspronkelijk gedefinieerd was een domein een verzameling computers die allemaal met elkaar verbonden waren op hetzelfde lokale netwerk (LAN). De huidige LAN’s zijn veel groter, hoewel ze nog steeds met elkaar verbonden kunnen zijn door geografie, door organisatorische banden zoals bedrijf of universiteit, of door gedeelde belangen, zoals dezelfde hardware één eigen organisatie belangen Wat is een TLD?

Een topleveldomein (TLD) is het deel van de domeinnaam dat komt na de punt (.), en het identificeert het type website. Bijvoorbeeld, .com is een topleveldomein dat traditioneel gebruikt wordt voor commerciële bedrijven, terwijl .org meestal gebruikt wordt voor organisaties zonder winstoogmerk. De laatste jaren zijn er echter nieuwe topleveldomeinen goedgekeurd voor gebruik, en je kunt nu domeinen vinden als .bike, .club en .guru. Hoewel er nu honderden verschillende TLD’s beschikbaar zijn, gebruiken de meeste websites nog steeds een van de oorspronkelijke drie: .com , .net , of .org . Wanneer je een domeinnaam voor je website kiest, moet je beslissen welke TLD je wilt gebruiken. De TLD die je kiest kan van invloed zijn op hoe mensen je website zien, dus het is belangrijk om zorgvuldig te kiezen. In het algemeen worden .com-domeinen gezien als geloofwaardiger en meer gevestigd dan andere TLD’s , wat betekent dat ze een goede keuze kunnen zijn voor bedrijven die vertrouwen proberen op te bouwen bij hun klanten. Maar omdat ze zo populair zijn, kan het moeilijk zijn een goede .com-domeinnaam te vinden die nog niet bezet is. Als je moeite hebt een beschikbaar .com-domein te vinden, kun je overwegen een van de nieuwere TLD’s te gebruiken. Hoewel deze domeinen nog niet zo bekend zijn als .com domeinen , worden ze steeds populairder en kunnen ze je helpen een uniek en gedenkwaardig websiteadres voor je bedrijf te maken.



wat is een domeinnaam 2022-11-21-13-42-53-1

De meest voorkomende TLD’s zijn .com, .net en .org



Domeinnamen zijn een belangrijk onderdeel van het internet. Ze worden gebruikt om websites te identificeren en bieden gebruikers een manier om erheen te navigeren. De meest voorkomende domeinnaamextensie is .com, gevolgd door .net en .org. Er zijn echter ook veel andere, minder gebruikelijke extensies, zoals .edu en .gov. Domeinnamen kunnen worden geregistreerd bij een aantal verschillende registrars, maar het proces is meestal vergelijkbaar. Eerst wordt gecontroleerd of de gewenste domeinnaam beschikbaar is. Zo ja, dan reserveert de registrar hem voor een bepaalde periode. Als de registratieperiode voorbij is, wordt de domeinnaam officieel geregistreerd en kan hij worden gebruikt om een website te maken.

De SLD is het deel van de domeinnaam voor de punt (.), en identificeert de specifieke website



Een domeinnaam is een identificatiestring die een gebied van administratieve autonomie, autoriteit of controle op het internet definieert. Domeinnamen worden gebruikt in verschillende netwerkcontexten en voor toepassingsspecifieke naamgeving en adressering. In het algemeen identificeert een domeinnaam een netwerkdomein, of vertegenwoordigt hij een Internet Protocol (IP) bron, zoals een personal computer die wordt gebruikt om toegang te krijgen tot het internet, een servercomputer die een website host, of de website zelf of een andere dienst die via het internet wordt gecommuniceerd. In 2017 waren er 330,6 miljoen domeinnamen geregistreerd.[1] Domeinnamen zijn georganiseerd in ondergeschikte niveaus (subdomeinen) van het DNS-roldomein, dat naamloos is. Het eerste niveau van domeinnamen zijn de topleveldomeinen (TLD’s), waaronder de generieke topleveldomeinen (gTLD’s), zoals de prominente domeinen com, info, net, edu en org, en de landcodetopdomeinen (ccTLD’s). Onder deze topleveldomeinen in de DNS-hiërarchie bevinden zich de domeinnamen op het tweede en derde niveau, die gewoonlijk kunnen worden gereserveerd door eindgebruikers die lokale netwerken met het internet willen verbinden, andere publiek toegankelijke internetbronnen willen creëren of websites willen beheren. De SLD-limiet is 63 octetten, inclusief punten.[2][3]

SLD’s mogen niet beginnen met een punt en niet eindigen met een streepje.[4] Weinig SLD’s zijn gereserveerd voor technische doeleinden, zoals voorbeeld (-exampl.-com), arsenicum(-arsenic.-com), dyson(-dyson.-com). Bedoeld gebruik daarvoor zijn e-mailadressen (-example.-com), Hostnamen (-arsenic.-com) en subdomeinen -dyson.-com). De meeste registers staan geen registratie van deze namen toe, omdat ze een gemakkelijke configuratie van essentiële diensten verhinderen. Uitzonderingen op deze regel bestaan vooral voor ccSLD’s, waar traditioneel enkele uitzonderingen werden gemaakt om korte registraties op het tweede niveau mogelijk te maken die compatibel zijn met oudere apparatuur die slechts minder dan vier tekens op die positie ondersteunde. Voor gTLD’s stonden de meeste registers aanvankelijk niet toe dat registranten domeinen direct op het tweede niveau registreerden, zodat nieuwe TLD’s die gedurende het grootste deel van de jaren 2000 werden toegevoegd een inspringende structuur hadden met registers die registratie van domeinen op het derde niveau onder verschillende labels op het tweede niveau aanboden. Nieuwe gTLDS die zijn toegevoegd na de wijziging van het gTLD-beleid van ICANN kunnen nu worden geregistreerd op het tweede niveau direct onder elk TLD-label. Zoals het SDNSF rapport van november 2000 zegt: “Wij geloven dat het toestaan van een open structuur onder elk gesponsord gTLD de concurrentie zal bevorderen doordat het voor meerdere entiteiten mogelijk wordt om toe te treden tot wat voorheen in feite één enkele markt was”[5]

[1] https://www.internic.net/resources/resstats.html
[2] http://www.iana.org/assignments/ldap-parameters/ldap-parameters.xml#maxvaluesize
[3] http://tools.ietf.org/html/rfc1035#section-2.3.4
[4] https://tools.ietf.org/html/rfc1123#section-2
[5] ftp://ftpeng.cisco.com/consensus/nov2000wkshp/SDNSF_Report_Nov2000_v2_0_0_.doc (pagina 60) pdf-versie: https://datatracker.ietf.org/doc/pdfcopy-of-sdnsf-report/?include_text=1



De meeste domeinen worden geregistreerd via een domeinnaamregistrator



Een domeinnaam is een uniek webadres waarmee mensen toegang krijgen tot een website. De meeste domeinen worden geregistreerd via een domeinnaamregistrar, een organisatie die de beschikbaarheid van domeinnamen beheert. registrars vragen doorgaans een jaarlijkse vergoeding voor hun diensten. Naast het registreren van domeinen bieden registrars ook andere diensten aan, zoals DNS-beheer en webhosting. Domeinnamen zijn belangrijk omdat ze mensen in staat stellen een website gemakkelijk te vinden. Ze zijn ook essentieel voor bedrijven, omdat ze kunnen helpen naamsbekendheid op te bouwen en een online aanwezigheid te creëren. Daarom is het belangrijk een registrar te kiezen die betrouwbaar is en een goede klantenservice biedt.

Domeinnamen kunnen worden overgedragen tussen registrars als de eigenaar van provider wil veranderen



Wat is een domeinnaam? Een domeinnaam is een uniek adres dat een website op het internet identificeert. Net zoals je een fysiek adres nodig hebt om een bepaald gebouw te vinden, heb je een domeinnaam nodig om een bepaalde website te vinden. Domeinnamen bestaan uit twee delen: de naam van de website en het Top Level Domain (TLD), het achtervoegsel dat aangeeft wat voor soort website het is (.com, .org, .net, enz.). Als je een domeinnaam registreert, reserveer je dat adres voor je website

Domeinnamen kunnen worden overgedragen tussen registrars als de eigenaar van provider wil veranderen. Het proces is relatief eenvoudig en duurt meestal maar een paar dagen. In de meeste gevallen hoef je alleen maar de overdracht met je nieuwe registrar te starten en hem de autorisatiecode voor je domein te geven. Zodra de overdracht is voltooid, blijft je website gewoon werken en begin je kosten in rekening te brengen bij je nieuwe registrar. Hoewel het overdragen van een domeinnaam geen kosten met zich meebrengt, kan je nieuwe registrar kosten in rekening brengen als hij meer rekent dan je huidige provider. Over het geheel genomen is het overdragen van een domeinnaam een vrij eenvoudig proces dat in een paar stappen kan worden voltooid.



Domeinnamen moeten jaarlijks worden verlengd om ze actief te houden



Een domeinnaam is jouw unieke online identiteit. Het is wat klanten in hun browser typen om je website te vinden, en het is een cruciaal onderdeel van je merk. Net als elk ander bedrijfsmiddel moet je domeinnaam zorgvuldig worden beheerd om actief en veilig te blijven. Dat betekent dat je hem jaarlijks moet vernieuwen.

Als je je domeinnaam niet vernieuwt, kan iemand anders hem inpikken. Erger nog, als je domeinnaam vervalt, gaat je website offline totdat je hem vernieuwt. Dat kan leiden tot een groot verlies aan verkeer en klanten. Zorg er dus voor dat je voor jezelf een kalenderherinnering instelt, of gebruik een dienst die je domeinnaam automatisch voor je verlengt. Hoe dan ook, laat je domeinnaam niet verlopen – het is het risico gewoon niet waard.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *